مستدعى است در خصوص دین بفرمایید: الف) آیا اصل بر تمکّن مدیون است و در صورت ادّعاى عدم تمکّن، باید عدم تمکن خود را اثبات نماید، یا اصل بر عدم تمکّن مدیون است و داین باید تمکّن مدیون را هنگام مطالبه طلب خود اثبات نماید؟ ب) آیا در مسأله فوق بین این که سبب دین، قرض، بیع یا جنایت باشد، تفاوتى وجود دارد؟